عَنْ جَابِرٍ (رضی الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «إِنَّ إِبْلِیسَ یَضَعُ عَرْشَهُ عَلَى الْمَاءِ، ثُمَّ یَبْعَثُ سَرَایَاهُ، فَأَدْنَاهُمْ مِنْهُمَنْزِلَةً أَعْظَمُهُمْ فِتْنَةً، یَجِیءُ أَحَدُهُمْ فَیَقُولُ: فَعَلْتُ کَذَا وَکَذَا، فَیَقُولُ: مَا صَنَعْتَ شَیْئًا، قَالَ، ثُمَّ یَجِیءُ أَحَدُهُمْفَیَقُولُ: مَا تَرَکْتُهُ حَتَّى فَرَّقْتُ بَیْنَهُ وَبَیْنَ امْرَأَتِهِ، قَالَ: فَیُدْنِیهِ مِنْهُ وَیَقُولُ: نِعْمَ أَنْتَ» قَالَ الأَعْمَشُ: أُرَاهُقَالَ «فَیَلْتَزِمُهُ». (م/2813)
جابر (رضی الله عنه) میگوید: رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «ابلیس تختش را روی آب میگذارد؛ سپس لشکریانش را میفرستد (تا مردم را دچار فتنه کنند. ) و کسی از میان آنها به او نزدیکتراست که فتنهی بزرگتری ایجاد کند. بعد از آن، یکی از لشکریانش میآید و میگوید: فلان و فلان کار را انجام دادم. ابلیس به او میگوید: هیچکاری انجام ندادهای. سپس یکی دیگر از لشکریانش میآید و میگوید: فلانی را رها نکردم تا اینکه او و همسرش را از یکدیگر جدا ساختم. ابلیس او را به خودش، نزدیک میکند و میگوید: چهفرد نیکی هستی». و در روایت اعمش آمده است که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «آنگاه ابلیس او را در بغل میگیرد».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ (رضی الله عنه) قَالَ:
جَاءَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه وآله وسلم) فَسَأَلُوهُ: إِنَّا نَجِدُ فِی أَنْفُسِنَا مَا یَتَعَاظَمُ أَحَدُنَا أَنْ یَتَکَلَّمَ بِهِ، قَالَ:
«وَقَدْ وَجَدْتُمُوهُ»؟ قَالُوا: نَعَمْ، قَالَ:
«ذَاکَ صَرِیحُ الإِیمَانِ».
(م/132)
ابوهریره (رضی الله عنه) میگوید:
تعدادی از اصحاب نبی اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) آمدند و از آنحضرتص پرسیدند: اموری در دلهای ما میگذرد که به زبان آوردن آنها برای ما بسیار سنگین است. آنحضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «این حالت به شما دست داد»؟ گفتند:
بلی. فرمود:
«این، نشانهی ایمان ناب و خالص است».
رسول الله (علیه صلاه والسلام) می فرماید:
هرکس در صبح یک بار ودر شب یک بار این دعا را بخواند از ریا دور می شود:
اللهم اِنی اَعُوذُبِکَ مِن اَن اَشرَکَ بِکَ شَی ء
اَعلَمُهُ وَاَستَغفِرُکَ لِما لا اَعلَم
پروردگارا(یاالله) پناه میبرم به تو ازاینکه دانسته چیزی راشریک توقراردهم.... و از آن (عملی) که ندانسته کاری را به غیر از رضایت تو کرده ام طلب مغفرت میکنم
آمین برحمتک یا ارحم ارحمین
عن معاذٍ رضی اللَّه عنه قالَ: قال رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم: «منْ کَانَ آخِرَ کلاَمِهِ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّه دَخَلَ الجنَّةَ».
رواه أبو داود والحاکم وقال: صحیح الإِسناد.
از معاذ ـ رضی الله عنه ـ روایت شده است که #پیامبرﷺ فرمودند: «هر کس آخرین سخنش، کلمهی لا اله الا الله باشد، داخل بهشت میگردد».
وعن أَبی سعید الخُدْرِیِّ رضی اللَّه عنهُ قال: قال رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم: «لَقِّنُوا موْتَاکُمْ لا إِله إِلاَّ اللَّهُ».
رواه مسلم.
از ابوسعید خدری ـ رضی الله عنه ـ روایت شده است که #پیامبرﷺ فرمودند: «به مردگان خود و کسانی که در حال احتضارند، کلمهی لا اله الا الله را تلقین کنید».
وعَنْ أَبِی أُمَامَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «مَنْ قَرَأَ آیَةَ الْکُرْسِیِّ دُبُرَ کُلِّ صَلَاةٍ مَکْتُوبَةٍ لَمْ یَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إلَّا الْمَوْتُ».
ابوأمامه رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هر کس آیة الکرسی را بعد از نماز فرض بخواند، فقط مرگ است که مانع ورود او به بهشت می شود» . (یعنی به محض اینکه بمیرد وارد بهشت می شود)
وعن على رضی الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول: ما من مسلم یعود مسلماً غدوة إلا صلى علیه سبعون ألف ملک حتى یمسی، وإن عاده عشیةً إلا صلى علیه سبعون ألف ملکٍ حتى یصبح، وکان له خریف فی الجنة»
رواه الترمِذِی وقال: حدیث حسن.
«الخرِیفُ»: التَّمْرُ المَخرُوفُ، أَی: المُجتَنَی.
از حضرت علی ـ رضی الله عنه ـ روایت شده است که گفت: از #پیامبرﷺ شنیدم که میفرمود: «هر مسلمانی، در صبح برادر مسلمان خود را عیادت کند، هفتاد هزار فرشته تا غروب بر او درود میفرستند و اگر شب او را عیادت کند، هفتاد هزار فرشته تا صبح بر او درود میفرستند و او از نعمتهای بهشت، قسمت آماده و فراهم و چیده شدهای خواهد داشت».
ابوهریره رضی اللّٰه عنه میگوید:
رسول اللّٰه ﷺ فرمود :
«مَنْ غَدَا إِلَى الْمَسْجِدِ وَرَاحَ أَعَدَّ اللّٰهُ لَهُ نُزُلَهُ مِنَ الْجَنَّةِ کُلَّمَا غَدَا أَوْ رَاحَ».
«هرکس به مسجد رفت و آمد کند، خداوند برای هر رفت و برگشت او، ضیافتی در بهشت تدارک می بیند».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ (رض) عَنِ النَّبِیِّ (ص) قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ، وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ. فَإِذَا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ؛ فَحَقٌّ عَلَى کُلِل مُسْلِمٍ سَمِعَهُ أَنْ یُشَمِّتَهُ، وَأَمَّا التَّثَاؤُبُ؛ فَإِنَّمَا هُوَ مِنَ الشَّیْطَانِ فَلْیَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ، فَإِذَا قَالَ: هَا ضَحِکَ مِنْهُ الشَّیْطَانُ».
ترجمه:
ابوهریره (رض) می گوید: نبی اکرم (ص) فرمود: «خداوند، عطسه را میپسندد ولی خمیازه را نمی پسندد. پس اگر مسلمانی, عطسه زد و الحمدلله گفت، بر هرمسلمانی که آنرا می شنود, لازم است که در جوابش، یرحمک الله بگوید. اما خمیازه ازطرف شیطان است و تا میتوانید آن را دفع کنید. زیرا هنگامی که شخص (دهانش را باز می کند و) ها می گوید، شیطان به او میخندد».
[بخارى:6223]
ایمان به اللّٰهﷻ
اللّٰه تعالی می فرماید:
﴿…وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ کُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ…﴾ [البقرة: 285]. «... و مؤمنین همگی به خداوند و... ایمان دارند...» .
همچنین می فرماید:
﴿…یَٰأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ…﴾ [النساء: 136]. «ای کسانیکه ایمان آورده اید، ایمان بیاورید به خداوند و ...».
دلیلی از سنت:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که
پیام آورِ اللّٰه ﷺفرمود:
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى یَقُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَمَنْ قَالَهَا فَقَدْ عَصَمَ مِنِّی مَالَهُ وَنَفْسَهُ إِلَّا بِحَقِّهِ وَحِسَابُهُ عَلَى اللَّهِ»
«به من امر شده که با انسانها بجنگم تا اینکه بگویند هیچ پرستش شوندۀ برحقی جز الله وجود ندارد؛ و هرکس که این سخن را به زبان آورد، جان و مال وی از من در امان می ماند مگر آنکه در حق و حساب او چیزی بر الله تعالی وجود داشته باشد [مثل جرمهایی که برای آنها حد شرعی وجود داشته باشد، مانند دزدی و زنا و...]»
[بخاری 1399/مسلم 133]
دلیل دیگری از سنت:
عثمان بن عفان رضی الله عنه روایت می کند که
رسول الله ﷺ فرمود:
«مَنْ مَاتَ وَهُوَ یَعْلَمُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ»
«کسیکه بمیرد در حالی که بداند هیچ معبودی بر حق جز الله نیست داخل بهشت می شود»
[مسلم]14
عنْ عَائِشَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ دَخَلَ عَلَیْهَا وَعِنْدَهَا امْرَأَةٌ، قَالَ: «مَنْ هَذِهِ؟» قَالَتْ: فُلانَةُ تَذْکُرُ مِنْ صَلاتِهَا، قَالَ: «مَهْ عَلَیْکُمْ بِمَا تُطِیقُونَ فَوَاللَّهِ لا یَمَلُّ اللَّهُ حَتَّى تَمَلُّوا، وَکَانَ أَحَبَّ الدِّینِ إِلَیْهِ مَادَامَ عَلَیْهِ صَاحِبُهُ
ام المومنین حضرت عایشه رضی الله عنها میفرمایند: روزی، نبی اکرم صلی الله علیه وسلمَ به خانه من آمد در حالی که زنی نزد من نشسته بود،
رسول اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمودند:
« این زن کیست»؟ گفتم: فلانی است، و کثرت عبادات ایشان را برای رسول الله (صلی الله علیه وسلم) بازگو کردم.
آن حضرت فرموند: «دست نگهدار. همان قدر از اعمال را که توانایی دارید، انجام دهید. زیرا خداوند از دادن پاداش اعمال خسته نمیشود، مگر اینکه شما از انجام طاعت و بندگی خسته شوید. و بهترین عمل نزد خدا، آن است که صاحبش بر انجام آن، مداومت کند
اللهم صل علی سیدنامحمدوعلی آله وسلم
صحیح البخاری شریف ـ 43
یکبار حضرت جبرئیل در محضر رسول اللّه(ص) حاضر گشت و در آن هنگام شخصی از خوف و عظمت الهی می گریست
حضرت جبرئیل فرمود:
هر عمل انسان وزن میگردد اما گریستن به خاطر ترس و خوف از اللّه و قیامت آنچنان عملی است که آن را نمیتوان وزن نمود
زیرا یک قطره اشک خالصانه برای خاموش گردانیدن آتش جهنّم کفایت خواهد کرد
(امام احمد در کتاب الزهد)
عثمان بن عفان رضی الله عنه، داماد سرورم رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید:
اگر دلهای ما پاک باشد، از کلام پروردگار سیر نمیشود،
من خجالت میکشم روزی بر من بگذرد که در آن نگاهی به قرآن نیفکنده باشم.