عنْ عَائِشَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ دَخَلَ عَلَیْهَا وَعِنْدَهَا امْرَأَةٌ، قَالَ: «مَنْ هَذِهِ؟» قَالَتْ: فُلانَةُ تَذْکُرُ مِنْ صَلاتِهَا، قَالَ: «مَهْ عَلَیْکُمْ بِمَا تُطِیقُونَ فَوَاللَّهِ لا یَمَلُّ اللَّهُ حَتَّى تَمَلُّوا، وَکَانَ أَحَبَّ الدِّینِ إِلَیْهِ مَادَامَ عَلَیْهِ صَاحِبُهُ
ام المومنین حضرت عایشه رضی الله عنها میفرمایند: روزی، نبی اکرم صلی الله علیه وسلمَ به خانه من آمد در حالی که زنی نزد من نشسته بود،
رسول اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمودند:
« این زن کیست»؟ گفتم: فلانی است، و کثرت عبادات ایشان را برای رسول الله (صلی الله علیه وسلم) بازگو کردم.
آن حضرت فرموند: «دست نگهدار. همان قدر از اعمال را که توانایی دارید، انجام دهید. زیرا خداوند از دادن پاداش اعمال خسته نمیشود، مگر اینکه شما از انجام طاعت و بندگی خسته شوید. و بهترین عمل نزد خدا، آن است که صاحبش بر انجام آن، مداومت کند
اللهم صل علی سیدنامحمدوعلی آله وسلم
صحیح البخاری شریف ـ 43