به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
آن زمان که آسمان ( کرات آسمانی) از هم شکافته شود، (1)
و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، (2)
و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، (3)
و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، (4)
(در آن زمان) هر کس میداند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را برای بعد گذاشته است. (5)
ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (6)
همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7)
و در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود. (8)
(آری) آن گونه که شما میپندارید نیست; بلکه شما روز جزا را منکرید! (9)
و بیشک نگاهبانانی بر شما گمارده شده... (10)
والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11)
که میدانند شما چه میکنید! (12)
به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. (13)
و بدکاران در دوزخند، (14)
روز جزا وارد آن میشوند و میسوزند، (15)
و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16)
تو چه میدانی روز جزا چیست؟! (17)
باز چه میدانی روز جزا چیست؟! (18)
روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)