عَنْ عُقْبَةَ بْنِ الْحَارِثِ قَالَ: صَلَّى أَبُو بَکْرٍ الْعَصْرَ، ثُمَّ خَرَجَ یَمْشِی، فَرَأَى الْحَسَنَ یَلْعَبُ مَعَ الصِّبْیَانِ، فَحَمَلَهُ عَلَى عَاتِقِهِ، وَقَالَ: بِأَبِی، شَبِیهٌ بِالنَّبِیِّ لا شَبِیهٌ بِعَلِیٍّ، وَعَلِیٌّ یَضْحَکُ.بخارى:3542
ترجمه: عقبه بن حارث میگوید: ابوبکر(رض) نماز عصر را خواند و از مسجد بیرون رفت. در آنجا حسن (رض) را دید که مشغول بازی با کودکان است. او را بر دوش نهاد و گفت: پدرم فدایش باد. او شبیه پیامبرصلی الله علیه وسلم است نه شبیه علی. علی (رض) از شنیدن این سخن، خندید.