عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ «کان الرَّجُلُ یُدَایِنْ النَّاسِ فکان یَقُولُ لِفَتَاهُ إذَا أَتَیْتَ مُعْسِرًا فَتَجَاوَزْ عَنْهُ لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ یَتَجَاوَزَ عَنَّا قَالَ فَلَقِیَ اللَّهِ فَتَجَاوَزَ عَنْهُ».
متفق علیه :صحیح بخاری /۲۰۷۸ و صحیح مسلم /۹۳۷۴
ابو هریره روایت می کند که پیامبر فرمود :(مردی (ثروتمند)به مردم قرض می داد و به خدمت کارانش می گفت :هر گاه فردی آمد و قرض گرفت ،قرضش را به او ببخش ، امید است خداوند از ما در گذرد و گناهان ما را ببخشد ،(آن مرد)درحالی خداوند را ملاقات کرد که گناهانش عفو کرده بود )