مساله ای که برای انسان در مرتبه ی بسیار بالا قرار دارد، سعادت و خوشبختی ابدی است و بهترین چیزها، چیزی است که وسیله ی رسیدن به این خوشبختی و سعادت است.
انسان هرگز به سعادت دست نخواهد یافت جز با انجام عمل صالح و اعمال صالح هرگز به دست نمی آیند جز با آگاه شدن و علم به کیفیت انجام آنها، پس اصل در سعادت دنیا و آخرت کسب علم [به منظور انجام بهترین عمل است]، در نتیجه بهترین عمل کسب علم است».
المهذب من الاحیاء(۴۶/۱)