سوره کهف آیه 31

(أُوْلَئِکَ لَهُمْ جَنَّتُ عَدْنٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْانْهَرُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَاباً خُضْراً مِّن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرآئِکِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً)
آنان برایشان باغهاى جاودانه‏اى است که نهرها از زیر (قصرها و تخت‏هایشان) جارى است. درآنجا بادستبندهایى طلایى آراسته مى‏شوند وجامه‏هاى سبز از حریر نازک وضخیم مى‏پوشند، درحالى که در آنجا بر تخت‏ها(ى بهشتى) تکیه داده‏اند. چه نیکو پاداشى و چه خوش جایگاهى! سوره کهف آیه 31