عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ (رض) عَنِ النَّبِیِّ (ص) قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ، وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ. فَإِذَا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ؛ فَحَقٌّ عَلَى کُلِل مُسْلِمٍ سَمِعَهُ أَنْ یُشَمِّتَهُ، وَأَمَّا التَّثَاؤُبُ؛ فَإِنَّمَا هُوَ مِنَ الشَّیْطَانِ فَلْیَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ، فَإِذَا قَالَ: هَا ضَحِکَ مِنْهُ الشَّیْطَانُ».
ترجمه:
ابوهریره (رض) می گوید: نبی اکرم (ص) فرمود: «خداوند، عطسه را میپسندد ولی خمیازه را نمی پسندد. پس اگر مسلمانی, عطسه زد و الحمدلله گفت، بر هرمسلمانی که آنرا می شنود, لازم است که در جوابش، یرحمک الله بگوید. اما خمیازه ازطرف شیطان است و تا میتوانید آن را دفع کنید. زیرا هنگامی که شخص (دهانش را باز می کند و) ها می گوید، شیطان به او میخندد».
[بخارى:6223]