جهان روحی و بهشت

در جهان روحی و دنیای پس از مرگ ماده تسلطی بر عقل نداشته و این عقل است که تسلط بر ماده دارد و در نتیجه این عقل است که ایجاد کننده است حتماً در خصوص وصف بهشت و وسعت آن شنیده‌اید که البته برای مردم در زمان‌های گذشته که درک امروز را نداشته و از جهان اثیری هم بی اطلاع بودند مثال‌هایی هم در وسعت بسیار زیاد آن آورده‌اند که تا حدودی هم درست است امّا نه به شکل وسعت مادی در حجم و اندازه بلکه در اثیر.

در جهان روحی و در بهشت محلی از پیش تعیین شده و آماده وجود ندارد که به شخصی که وارد آنجا می‌شود تحویل بدهند بلکه هر روحی توانایی ایجاد محل مورد نظر خود را دارد البته تحت شرایط و قوانین حاکم بر جهان روحی یعنی روح می‌تواند برای خود قصری مجلل بسازد که باغ بسیار بزرگی هم داشته باشد و یا محل قبلی خود را تغییر داده و به شکل زیباتری ایجاد کند بدون اینکه این قصر و باغ فضایی اشغال کند و یا اینکه با احداثات دیگری تداخل پیدا کند زیرا در جهان روحی عقل است که بر ماده مسلط است البته از نوع اثیری آن و می‌توان اینطور نیز گفت که در جهان روحی ارواح اراده می‌کنند بشود می‌شود البته ناگفته نماند که حیات در جهان روحی به یک شکل وجود ندارد یا به عبارتی در یک سطح نیست زیرا در عالم پس از مرگ حیات در چندین جهان روحی جریان دارد که هر جهان روحی خود شامل طبقات مختلفی می‌باشد که هر طبقه دارای حیات متفاوت با طبقات دیگر می‌باشد که قوانین خاص خود را دارند و هر چه در این طبقات و جهان‌های روحی بالاتر بروی حیات در آنها مترقی‌تر و پیشرفته‌تر است و ارواح پس از طی مراحل و درجات روحی می‌توانند به طبقات بالاتر بروند که این جابجایی مانند همین انتقال از جهان مادی به جهان روحی می‌باشد که در شکلی مترقی‌تر صورت می‌گیرد که جسم ثانویه یا جسد اثیری نیز در آنجا تغییر کرده و روح به محیط و شرایط جدید وارد می‌شود با این اوصاف بسیار مختصر مشخص می‌شود که وسعت در جهان روحی به چه شکل می‌باشد به یک صورت نا محدود و در صورتی دیگر محدود که باید گفت نا محدود زیرا هر چه تصور شود وسعت دارد و محدود از نظر اینکه تصورات حدود دارد و خلقت خارج از تصور است.