آسترال

لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ

آسترال

لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ

بخشش

اتَّقُوا النَّارَ وَلوْ بِشقِّ تَمْرةٍ.

خود را از آتش دوزخ دور کنید اگرچه با [بخشیدن] نیمی از یک دانه خرما هم باشد.

«متفق علیه»

آیات مربوط به بهشت

بهشت اقامتگاه ابدی مؤمنان و صالحان رستگار در جهان آخرت است و بهشتیان کسانی هستند که به تصریح قرآن، در ترازوی اعمال، کفه‌ی کارهای نیک‌شان از کفه‌ی بدی‌هاشان سنگین‌تر است. در قرآن مجید، بهشتیان به نام‌ها و صفت‌هایی همچون اصحاب الیمین و اصحاب الجنه خوانده می‌شوند. بهشت معادل واژه «الجنّة» است و در قرآن مجید با این اسامی و اوصاف به کار رفته است: جنة المأوی، جنّات المأوی، جنة النعیم، جنات الخلد، دار السلام، دارالمتقین، دار المقامة، عدن، الفردوس. توصیف بهشت در سه سوره الرحمن، واقعه و دهر به صورت مفصل و در برخی از سوره های دیگر قرآن به صورت گذرا و مجمل بیان شده است و به بسیاری از نعمت های بهشتی همچون میوه‌ها و باغها و چشمه‌ساران و زنان پری‌رو با لباس‌های حریر و ... و نیز نعمت‌های معنوی همچون رضوان خداوند و ... اشاره گردیده است. آیات قرآن و روایات اسلامی دلالت دارد که بهشت نیز همانند جهنم، درهایی دارد. امام باقر علیه السلام فرمود: «بهشت دارای هشت در است که عرض هر در، به اندازه چهل سال راه است.»

 

 

و در قرآن آمده است که جهنم هفت در دارد.

 

خداوند در سوره مریم آیات 61 تا 63 به توصیف بهشت می پردازد و می گوید:«جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدَ الرَّحْمنُ 
عِبادَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّهُ کانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا * لا یَسْمَعُونَ فِیها لَغْواً إِلاَّ سَلاماً وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیها بُکْرة وَ

عَشِیًّا * تِلْکَ الْجَنَّه الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ کانَ تَقِیًّا؛ باغهایى است جاودانى که خداوند رحمان، بندگانش را به آن وعده داده است، هر چند آن را ندیده اند، وعده خدا حتما تحقق یافتنى است. آنها هرگز در آنجا گفتار لغو و بیهوده اى نمى شنوند و جز سلام در آنجا سخنى نیست و هر صبح و شام روزى آنها در بهشت مقرر است. این همان بهشتى است که ما به ارث به بندگان پرهیزگار مى دهیم».

 

در آیات دیگر قرآن نیز همین حقیقت با تعبیرات مختلفى آمده است، در آیه 73 سوره زمر مى خوانیم: «وَ قالَ 
لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِینَ؛ خازنان بهشت به هنگام ورود به آنها مى گویند: سلام 
بر شما همیشه خوش و خوشحال باشید، پاک و پاکیزه باشید، بفرمائید وارد بهشت شوید، و جاودانه بمانید»، در آیه 34 سوره ق مى خوانیم: «ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُود؛ با سلام و سلامت وارد آن شوید امروز روز خلود و جاودانى است». نه تنها فرشتگان بر آنها درود مى فرستند و خود آنها به یکدیگر بلکه خداوند نیز، چنان که در سوره یس آیه 57 بر آنها سلام مى فرستند: «سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ؛ سلام بر شما باد، این سلامى است از پروردگار مهربان به شما بهشتیان». آیا محیطى باصفاتر و زیباتر از این محیط آکنده از سلام و سلامت وجود دارد. و به دنبال این نعمت به نعمت دیگرى اشاره مى کند مى گوید" هر صبح و شام روزى آنها در بهشت در انتظارشان است" (وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیها بُکْرَة وَ عَشِیًّا).

درهای بهشتهمچنین آیات قرآن و روایات اسلامی دلالت دارد که بهشت نیز همانند جهنم، درهایی دارد. حداوند می فرماید «جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ الْمَلائِکَه یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ؛ باغهاى جاویدان بهشت که وارد آن مى شوند و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها، و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى گردند» (رعد،23).


ادامه مطلب ...

اختلاف و تشابه بهشت با زمین

زمانی که برخی از افراد با ارواح پاک و مترقی تماس حاصل می­ کنند یا اینکه خود ارواح با آنها تماس می­گیرند مطالب بسیار ارزنده­ ای را از جهان پس از مرگ و زندگانی در بهشت و جهنم برای آنان بیان می­نمایند که نمونه­ ای از آن به شرح زیر است:

1-   زمانی که ارواح در محیطی جدید به هوش می­ آیند هیچ اختلافی میان جهان سوم و زمین نمی­ بینند و تصور می­ کنند که در نقطه ­ای ناشناخته از کره زمین قرار دارند.

2-   ارواح به تناسب قدرت تکاملی و اقامت در طبقات مختلف بهشت پس از مدتی به عقل روحی دست می­ یابند. 

 

3-   زمانی که ارواح به عقل روحی دست یافتند تحت نظر ارواح دیگری به آموزش ­های مختلف درجهت ادامه تکامل خود می­ پردازند. زیرا در اصل این جهان پایه تکامل روحی است.

4-   هرچه ارواح بتوانند به طبقات بالاتر انتقال یابند از تسهیلات بیشتری برخوردار خواهند شد. ...

 

ادامه مطلب ...

سوره سجده آیه 17

«لا تَعْلَمُ نَفْس ما اُخفی لهم مِنْ قُرَّة أعین»، «کسی نمی داند که چه چیزی ـ از نعمت و لذت ـ برای او ذخیره و فراهم شده است که روشنی بخش دل و دیده اوست».

(سوره سجده، ایه 17)